Zondag 5 juli: Seattle

Het einde van onze vakantie komt al in zicht. Voor vandaag staat er een bezoekje aan Seattle op het programma. Om niet met de RV in de stad te verzeilen, kiezen we er voor om de ferry te nemen vanaf Bainbridge Island. Op dit eiland ligt in het noordoosten het Fay Bainbridge Park waarop ook enkele kampeerplaatsen zijn op basis van first come – first serve. Daarom gaan we eerst een plekje claimen. Het bordje Full hangt er nog maar diverse gasten zijn al aan het opruimen en we hebben dus een plekje voor die avond. Na de koffie rijden we naar de ferry, waar een groot parkeerterrein gelegen is voor iedereen die de auto aan deze kant wilt laten staan. Dit is alleen betaald parkeren en aangezien we met de RV 2 plekjes in beslag nemen, betekent dit 2 maal $12 dokken in een automaat. Dat hebben we er op zich wel voorover, maar je moet hier met gepaste biljetten betalen. En laten we nu voornamelijk 20 dollar biljetten hebben en nog maar een enkele 1 dollar biljet. Dus dat wordt eerst wisselen. Echter een particulier terrein naast de parking biedt P-plaatsen aan voor 8 dollar. We besluiten hier voor te gaan. Het geld moet nu in een envelop gestopt worden waarop je je kenteken schrijft, en dat wordt gedeponeerd in een brievenbus van een huis waar niemand aanwezig is. We stoppen er dan maar 1 biljet van $20 in en zien na afloop wel hoe we het wisselgeld krijgen. Beetje raar, want je hebt geen ontvangstbewijs of iets dergelijks,maar aangezien de ferry op punt van vertrekken staat en we geen zin hebben 50 minuten te wachten op een volgende laten we het maar zo. We zijn de laatsten die aan boord gaan zonder dat je een kaartje hoeft te kopen als voetganger. Dat is een mooie compensatie voor het parkeergeld. Het is zo'n 35 minuten varen en dan wordt je in downtown Seattle afgeleverd. Het lijkt wel de oude enkeldekker van Texel wel. Hetty wordt weer helemaal blij. Om 12 uur lopen we de boot af. Het is al behoorlijk warm dan. Eerst gaan we richting Pioneer Square waar nog gebouwen staan van begin 1900. Wat ons opvalt is de grote hoeveelheid zwervers die hier liggen/zitten/rondzwerven. Niet dat je er last van hebt (hoewel, op sommige plekken is de urinelucht duidelijk aanwezig) maar een gezellig beeld is anders. We lopen door naar China Town, een vervallen tempelpoort doet lijken op China Town van San Fransisco. Maar daar blijft het dan ook bij. De sfeer die er in San Fransisco is, is hier ver te zoeken. We lopen vervolgens naar de bibliotheek die door Rem Koolhaas ontworpen is. Het gebouw is gelukkig open op zondag, en we gaan in de leeszaal even lekker afkoelen en de snelheid van het internet beproeven. Dat is hier uitmuntend. We gaan hierna lekker op ons gemak lunchen aan de pier bij een oester en visrestaurant. Kees gaat voor 3 verschillende oesters (op de kaart stonden er 12) en wilde Alaska zalm bereid op de plank. Hetty kiest voor parpadella (pasta) met schelpen (sorry, naam vergeten). We zaten lekker buiten in de schaduw van een parasol maar wel met een afkoelende zeebries, met uitzicht op de ferryterminal. Dit was genieten, zowel van het eten (incl glaasje witte wijn) alsmede de ambiance. Hierna slenteren we verder langs de pier/boulevard op weg naar Pike market, de bekende “boeren”markt van Seattle. Nu merken we pas hoe heet het geworden is. Dat maakt het wandelen er niet makkelijker op. Zeker niet als je de steile straten haaks op de pier op moet. Dit lijkt overigens wel weer op San Fransisco. Op de overdekte markt is het druk. Voor de prijs hoef je hier niet te zijn. De vis, maar ook de groente wordt duur betaald (bosje wortelen, ca 10 stuks, $4). De vermoeidheid slaat toe en we besluiten om maar terug te lopen naar de ferry terminal. Met 30 gr is een stad bezoeken geen pretje. We missen net de boot dus wordt het wachten op de volgende. Nu zien we wel poortjes waar we door moeten en het blijkt dat je vanaf deze kant wel moet betalen als voetganger (het lijkt Texel wel). Op het dek van de boot koelen we lekker af. Het gezicht op Seattle is nu mooier dan op de heenweg. Maar het is nog steeds niet helder. De ruim 4000 m hoge vulkaan Mount Rainier laat zich niet zien. De volgende dag horen we tijdens een ontmoeting met een vrouw wat de reden was van het onheldere zicht: rook van bosbranden in Canada (Vancouver Island).
Terug bij de parking worden we blij verrast: onder de ruitenwisser zit de envelop die we ingeleverd hebben met $12 wisselgeld. Met uitzicht over de baai hebben we een rustige avond. We stoken het hout op wat andere gasten hebben laten liggen en gaan ook langzamerhand onze proviandrestjes opmaken. Buiten koelt het lekker af dus dat wordt straks lekker slapen (afgezien van de rooklucht binnen, afkomstig van ons vuurtje dat naast de RV brandde)