Donderdag 11 juni: Arches NP

We kijken niet raar op als het zwaar bewolkt is. Ook die nacht heeft het nog lichtjes geregend. Vanaf de campground starten diverse trails en wij gaan in principe voor de 10 km lange Dark Angel trail. Stevige schoenen aan, voldoende mondvoorraad mee en dan op pad. We zijn camping nog niet af of het begint te regenen. Ook horen we het in de verte onweer rommelen. Geen beste fotografiedag dus. De regen valt mij en het plastic gaat al gauw weer uit. Als eerste arch komen we de Landscape Arch tegen. Een lange en dunne boog waar in 1991 nog een stuk rots van af is komen zetten waardoor de arch nog fragieler toont. Hier houdt het gravel pad op en moeten we over rotsblokken verder. Hetty houdt het voor gezien, ze vindt het te steil en te glad en is bang dat ze straks niet meer naar beneden durft. Kees gaat alleen verder. Na het nodige geklauter loopt het pad naar twee arches, de Navajo Arch en de Partition Arch. De laatste heeft 2 gaten in de rotswand en biedt mooi doorkijkjes. Ondertussen is de lucht donkerder geworden en neemt het gedonder in de verte toe. Kees besluit om maar niet verder te lopen en klautert terug. Hij komt weer heelhuids op het punt waar Hetty was blijven wachten. Op dat moment barst de onweersbui los en de regen, even nog gepaard gaan met hagel, komt met bakken tegelijk naar beneden. De donder blijft zo'n 4 tot 6 seconden achter bij de bliksem, dus besluiten we maar rustig terug te lopen naar de camping waar we tot op de draad nat aankomen. Met 14 graden is het wat je noemt lekker fris. Dus het is niet altijd warm en heet in Arches. Bij elkaar zijn we toch 2,5 uur weggeweest en met name de voeten en kuiten van Kees merken dat er het nodige van gevraagd is. Eerst en koffie dan wel thee, een warme douche (ook dat hebben we aan boord) en dan een middagtukje. Het is tenslotte ook vakantie voor je rust.

Na uitgerust te zijn doen we nog een spelletje “regenwormen”. De lucht klaart op en Hetty oppert om toch nog de als zwaar aangegeven trail naar Delicate Arch te gaan lopen. Tegen vijfen zijn we bij de parking. Toen we de vorige keer hier langs reden was de parking overvol met campers. Nu blijkt er maar 1 te staan. Het wordt al snel duidelijk waarom: de parking is deels overstroomt. We moeten schoenen en sokken uit doen om vanaf de camper op de trail te komen. Het water stroomt als een gek langs onze voeten. De weg naar het viewpoint waar we gisteren waren is nu afgesloten vanwege het water. Het pad naar de arch gaat over een rots omhoog. Hetty doet het op haar eigen tempo. Kees is na een klein uurtje op de plaatst van bestemming. Hetty arriveert een half uurtje later, trots dat ze het toch gehaald heeft. De inspanning wordt beloond met een mooi uitzicht op Delicate Arch. Het avondzonnetje zet hem nog even in mooi licht. We nemen de tijd om van het uitzicht te genieten en om uit te rusten. Op de terugweg komen we nog langs een rotswand waarop idianen muurtekeningen staan (oude graffiti dus). Het water op de parking was zelfs toegenomen dus dat betekende weer met blote voeten naar de camper. Al met al zijn we 3 uur weggeweest en als we terug zijn op de campground is de zon al onder. De rest van de worsten gaan op de bqq te samen met een groentepakketje en in het donker zitten we te smullen. Deze avond leent zicvh wel voor een kampvuur en Hetty zit lekker met haar e-reader dicht bij het kampvuur. Aan de hemel komen ontelbare sterren te voorschijn. Wat een mooie avond. En wat was het weer een mooie dag, ondanks het natte begin.

Woensdag 10 juni Dead Hors Point en Arches

Als we wakker worden zien we een zwaar bewolkte lucht. Jammer, want deze ochtend gaan we Dead Horse Point bekijken. Eerst nog even bij het visitorcenter informeren naar de weersverwachting en die blijkt voor de komende 2 dagen wisselvallig te zijn met 50% kans op regen en onweer. De temperatuur is wel zeker 10 graden lager dan gisteren maar met 23 gr voor ons lekker genoeg. Vanaf de camping rijden we een klein stukje naar het viewpoint. Vanaf hier heb je een mooi uitzicht op de Colorado river. We lopen een half uur langs de rim en gaan dan lekker aan de koffie. Tot onze verrassing breekt de lucht en komt de zon af en toe door. Ook wordt het helder. Dus toch maar even terug lopen naar de rim om nog wat betere foto's te nemen ( Beaver wil natuurlijk ook op de foto ) Da's toch nog boffen. Om half een rijden we 30 mile terug richting Moab om Arches NP te bezoeken. Voordat we naar de camping rijden, gaan we eerst naar de Windows section waar we naar 3 arches lopen (North en South window, Turret Arch). Hierna rijden we door naar een viewpoint van de Delicate Arch, het symbool van Utah. Er naar toe lopen neemt voor nu teveel tijd in beslag dus blijft het nu bij een blik op afstand. Rond half zes zijn we op de camping “Devils garden”. We staan op een schitterende plek met mooi uitzicht op rode rotsen en in de verte de besneeuwde toppen van La Sal mountains. De vorige gasten hebben hout in de firepit achtergelaten dus dat vraagt die avond om een kampvuur. Als eerste wordt de bbq-kolen gloeiend gemaakt maar ondertussen zien we ook donkere wolken boven ons hoofd verschijnen. Als het eten klaar is vallen de eerste druppels maar daar blijft het bij. We kunnen rustig buiten de maaltijd afmaken. Hierna gaat Kees nog even op pad met zijn fototoestel om te kijken of er met het avondlicht en dreigende luchten nog wat moois is vast te leggen. En dat is het zeker. Terwijl Kees nog maar 5 minuten weg is, moet Hetty voor de regen naar binnen vluchten. Kees houdt het nagenoeg droog en is een kleine anderhalf uur later weer terug. Dan begint het opnieuw te regen en worden we ook nog getrakteerd op een mooie regenboog. Van een kampvuur komt natuurlijk niets meer terecht, al het hout is zeiknat geworden. Die avond brengen we gezellig in de camper door en doen voor het eerst een spelletje regenwormen. Het is lekker afgekoeld dus dat slaapt lekker. We hadden rekening gehouden met 2 hete dagen in Arches maar dat pakt dus anders uit. Aangezien we hier geen stroom hebben is dat helemaal niet erg. Dan missen we de airco ook niet.

Dinsdag 9 juni: Moab - raft op Colorado River

Al 4 dagen reizen de in NP Zion gekochte ansichtkaarten met de camper mee. Kees gaat daarom eerst maar eens op zoek naar een postkantoor om de kaarten te posten. Hetty slaapt lekker uit tot 9 uur. Na het ontbijt en een chatsessie met Jos (we konden zo mooi even hun kampeerplaats voor over een week of 5 real life laten zien) maken we ons klaar voor vertrek. De tanks worden geleegd en gevuld, ook de benzine tank. Voor de rekenaars onder ons: we waren $100 kwijt voor 35 gallon, hiermee hadden we 420 mile gereden. Vraag: wat is de literprijs en het verbruik?

Als je het goed hebt, mag je een keertje op bezoek komen als we weer thuis zijn, en anders ook.

Om 10:45 uur moeten we ons melden bij het kantoor van de rafting touroperator. Met een aftandse schoolbus worden we naar het vertrek punt gevoerd, zo'n 15 mile stroomopwaarts. De weg loopt hier naast de Colorado River en dat is een mooi rijtochtje. Hoeven we dat zelf niet meer te doen.

Bij het vertrekpunt liggen de grote rubber boten waar je met maximaal 10 man in kan, al klaar. Wij zitten in de boot met 9 man en een jonge stuurvrouw. Leuk beroep hoor, elke dag een raft tochtje maken. Hard werken is het op dit traject niet. Op commando moeten we voorwaarts of achterwaarts peddelen. De snelheid van het water, geschat op 2 m/s doet het meeste werk. Na een paar mijl varen stoppen we voor een lunch-bbq. De hamburger en hotdog, aangevuld met salade, pasta, gebakken aardappels smaakte prima. Aan het begin van het 2e traject, komen we 1 heftige stroomversnelling tegen die de helft van de boot van een douche voorziet. Als je je niet goed vasthield had je hier er uit gegooid kunnen worden, maar gelukkig was dat niet het geval. Aan de rechterkant van de rivier ligt Arches NP maar een boog laat zich vanaf deze kant niet zien. Dat moet dan maar wachten tot morgen. Het zitten op de bootrand zonder verder een steun in de rug maakt het best nog vermoeiend. Als we rond 3 uur bij een strandje aan land gaan waar de bus ons weer oppikt, blijken we alle twee behoorlijk moe te zijn. De hitte (ergens in de 30 gr) heeft daar zeker aan bijgedragen. Na boodschappen ingeslagen te hebben voor de komende dagen (we staan hierna 3 nachten in de natuur) en een milkshake bij de Burger King rijden we een 30 mile naar onze stek in het Dead Horse Point State Park. Bij de ingang is het kantoortje onbemand maar onze gereserveerde plek is voorzien van onze naam. Dus dat is allemaal in orde. Hetty is helemaal uitgeblust en gaat lekker op bed liggen. Kees bladert nog wat AD's door en gaat ook nog maar een uurtje plat. Die avond doen we lekker niets meer. De lucht is s,middags trouwens helemaal dichtgetrokken dus een mooie zonsondergang laat het afweten. Hoewel, op het laatste moment kleurt de lucht toch nog even mooi rood. En dan is het hier pikke donker en muisstil. Door de bewolking helaas geen sterrenlucht. Dat houden we maar te goed voor een andere keer.