Zondag 7 juni: van Monument Valley naar Moab

Op de camping bleek de internetsnelheid niet tegen te vallen dus neemt Kees de tijd om op de blog het dagboek inclusief wat foto's te uploaden. Al met al is dit een tijdrovend klusje maar we weten dat we het thuisfront er een groot plezier mee doen. Ook voor ons zelf is het later leuk om de belevenissen weer terug te lezen.

Pas om 10 uur gaan we rijden op weg naar Moab. We rijden de 163 waar bij mile marker 13 het iconische beeld is op Monument Valley. We nemen de tijd om dit op de foto vast te leggen en we zijn niet de enigen. Waarom die japanners altijd van de vreemde houdingen moeten maken blijft een raadsel, maar is wel een komisch gezicht. Hetty is hierdoor geïnspireerd en moet ook springend op de foto.

Op de route naar Moab komen we eerst lngs Mexican hat. een iconisch stuk rots. Vervolgens langs Gooseneck State Park, een dubbele bocht in de San Juan river. Niet zo diep als de Horseshoe Bend maar de 300 m diepte mag er best wezen. Hier nemen we de tijd voor een lunch, alvorens de 2e helft naar Moab af te leggen.

 Hier zijn we rond 5 uur. We staan de komende 2 nachten op Canyonlands Campground die midden in het stadje ligt en op 100 m van de bekende locale brewery. Dat vraagt natuurlijk om een biertje. De hefeweizen smaakt prima.

Het weer is prima, lekker zonnig en temperatuur zo'n 27 graden. De BBQ gaat vanavond aan , Mais kip en gepofte aardappel. Verrassend dat er op deze kampeerplaats geen firepit is, maar nu komt de gekochte kleine bbq wel goed van pas.

Ondertussen leest Hetty het AD (grappig om zondagavond de maandageditie al te lezen) en Kees typt 2 dagen bij elkaar. We zijn weer up to date.

Zaterdag 6 juni: van Page naar Monument Valley

Als we opstaan komen net de 2 vriendinnen uit Arizona weer het erf oprijden. Ze wilden vandaag een 2e tour doen, maar die is afgelast vanwege de onbegaanbare weg. We nodigen ze uit voor een kop koffie en keuvelen op de veranda van ons gastverblijf wat bij. Gezellige tantes en als we van plan zijn onze reis naar het zuiden te vervolgen dan worden we uitgenodigd om bij 1 van hen te logeren, in Tucson Arizona. Dat doen we nu dus maar niet maar het is wel een gastvrij gebaar. Wij doen dan maar een tegenbod voor een verblijf in onze B&B. Na de koffie gaan we op pad naar Page. Voor ons bekend terrein. Er zitten weer onweersbuien aan de lucht. We gaan toch nog een keer naar de Horseshoe Bend, de bekende bocht in de Colorado River. Het was nu veel drukker dan 10 jaar geleden, maar dat kan ook komen omdat het zaterdag was.

Als we weer terug zijn bij de camper barst de bui los. Bij de Walmart doen we nog een paar boodschappen en de lunch doen we (heel ongezond) bij Mac Donalds. Kunnen we gelijk weer even de email checken. Jos ziet dat we online zijn en begint een facetime sessie. Grappig hoor om je zoon op zo'n afstand te zien en horen. Aangezien Jos en Annemarie voor 4 weken naar USA gaan zodra wij terug zijn en onder andere in deze regio komen zijn ze benieuwd naar onze ervaringen en tips. We hadden al besloten om niet naar Antilope Canyon te gaan. De upper hadden we immers 10 jaar geleden heel goed kunnen bekijken en het blijkt nu vele malen drukker te zijn. Ook op de ervaring van gisteren konden we nog even op teren.

Een goede beslissing, want door de regen was de canyon niet toegankelijk. Het gevaar voor flash floods is dan te groot. Enkele jaren geleden zijn er nog 8 mensen omgekomen, weggespoeld en nooit meer teruggevonden in Lake Powell.

We rijden door naar Monument Valley, zo'n 3 uur rijden. De camping (Gouldings) is gereserveerd. Om de bekender butte's te zien moeten we wel 4 mile rijden. Dat doen we tegen zonsondergang. Het licht is dan het mooist. Het weer was geheel anders dan 10 jaar geleden. Toen werden we weggeblazen door een snoei hete wind maar nu was het zelfs koel. De lichtomstandigheden waren prima. Sinds kort kan je ook met je RV of tent (de View campground, hoort bij De View het hotel) , bij het visitors centre staan. Je hebt dan een 1e rang plaats voor de zonsopkomst. Die laten we maar schieten en we doen het met de zonsondergang. Ook heel mooi. Thuis gekomen maken we tegen 21 uur een pasta-rode sausmaaltijd, dat gaat er wel in na zo lange dag. Dan nog even de foto's bekijken van de afgelopen 2 dagen en dan is het ongemerkt toch weer laat geworden.