Het
einddoel van deze dag is omgeving Everett. Hier moeten we dinsdag de
RV inleveren. Het plan is om op ons gemak en via een toeristische
omweg hierna toe te gaan. Bij Port Townsend pakken we we ferry naar
Whidbey Island en dan via Anacortes de Interstate 5 naar Everett.
Omdat
het maar een 100 mijl is doen we het s'morgens rustig aan. Op ons
gemak ontbijten en koffiedrinken voordat we van deze mooie plek
wegrijden. Op Bainbridge Island staan prachtige huizen, veelal
gelegen in een bosachtige omgeving en soms met uitzicht op het water.
Met een beetje mazzel kan je rond de eilanden orka's zien zwemmen.
Dat geluk hebben we ditmaal niet.
We
hebben wel 20 minuten voor een open brug gestaan om 2 kleine
marineschepen te laten passeren. Op de weg naar Port Townsend krijgen
we welk een andere “verrassing” te verwerken: Opeens zien we op
een paar meter voor de auto een mountain lion, ook wel cougar
genoemd, verschijnen. Dit panterachtig dier moet vanaf de rechterkant
de weg opgesprongen zijn. Allebei zien we de kop van de moution lion
heel duidelijk voor de motorkap. Het gaat zo snel dat Kees geen tijd
heeft om te remmen. We horen een doffe klap en beseffen dat we het
dier geraakt moeten hebben. Kees ziet in zijn linker buitenspiegel
stukken spatbord en plastic over de weg slingeren maar ziet nu ook
dat een tegenligger (personenauto) ook de berm in gaat met zijn
alarmlichten uit. Wij zetten zo snel als mogelijk de RV aan de kant
en zien tot onze verbazing geen schade aan onze auto. Dus moet de
schade wel van de tegenligger zijn. Met het fototoestel in de hand
lopen we naar de andere bestuurder toe, in de verwachting dat er een
gewond of dood dier op de weg moet liggen. Dat blijkt niet het geval
te zijn. De bestuurder zag ook in een flits de moutain lion voor
zijn auto verschijnen en heeft hem dus wel geraakt maar het dier moet
nog kans gezien hebben om met een grote sprong de ruim 3 meter hoge
berm (de weg liep langs een beboste heuvel) in te springen. Spoorloos
verdwenen dus we weten niet hoe gewond het dier was. Bij de
verschillende visitors centra hebben we foto's en beschrijvingen
gezien van het dier waarruit bleek dat het een schuw dier is dat zich
zelden laat spotten. Het is een gevaarlijk roofdier dat onder andere
herten op zijn menu heeft staan. Ook de andere bestuurder had direct
gezien dat het een mountain lion was. Dus geen enkele twijfel.
Helaas
geen fotobewijs, maar om indruk te krijgen wat wij in 1 seconde
voorbij zagen komen, is een foto van internet toegevoegd.
Wat
een shake moment zeg! En eigenlijk ook wel blij dat we hem toch
gemist hebben, of misschien tot een tik gegeven maar in ieder geval
geen schade. Wel zonde dat zo'n dier nu misschien ergens in het bos
ligt te creperen van de pijn.
Bij
Port Townsend hebben we tijd om even op adem te komen. De boot is net
vol als wij aankomen en we verkorten het wachten met een kop koffie
en een boterham. Om 13 uur zijn we aan de overkant op het eiland
Whidbey. Bij de ferry hadden we een infobord gezien dat er op het
eiland zo'n 60 paren bald eagles zitten. We hadden nog geen halve
mijl gereden of Hetty ziet op een paal een grote vogel zitten met een
witte kop en gele snavel: the eagle. We zetten de RV direct aan de
kant( veilig op een parkeerplaats natuurlijk) en lopen voorzichtig
richting de vogel, steeds een foto makend. Omdat we te dichtbij komen
vliegt hij op en landt even verderop weer op een houten paal. Dit
weten we goed vast te leggen. Whouw.... wat een dag zeg!
Al
toerend vinden we dat deze omgeving veel weg heeft Denemarken. Het
ziet er allemaal erg verzorgd uit (in tegenstelling tot dat we op het
platteland van diverse staten gezien hebben) en de afwisseling van de
baaien met de groene beboste heuvels, kleinschalige akkerbouw,
prachtige huizen , maken het dat het met plezier toeren is door deze
streek. Niet indrukwekkend zoals de diverse nationale parken die we
bezocht hebben, maar wel een streek waar wij ons in thuis voelen. Dit
zou ook een prima zeilgebied zijn, hoppend van het ene eiland naar
het andere en dan nog een orka spotten.
Het
laatste stuk over de Interstate 5 is kort gezegd saai maar schiet wel
op. Al met al is de middag al ver gevorderd en we moeten nog een
camping op zoeken. Dat doen we zoals we wel vaker gedaan hebben deze
vakantie bij een Mac Donalds onder het genot van een ijsje en
milkshake. Nu blijkt er in Everett direct naast de Cruise America RV
verhuurder een RV-park te zitten. Dus gaan we die opzoeken. Er blijkt
nog 1 plek over te zijn maar dat is wel een erg klein plekje. Voor de
ene nacht zitten we daar niet mee. Stilzitten is er deze avond ook
niet bij want we moeten de wagen uitmesten, schoonmaken en de koffers
pakken.
1 opmerking:
Keep 'm coming! Erg leuk dit alles te lezen.
Een reactie posten