Om
6 uur s'morgens begint het te regenen en te onweren. We blijven tot 9
uur op ons bed liggen en dan wordt het droog. De tentkampeerders om
ons heen zien er erg nat uit. Er is dan ook heel wat water gevallen.
We gaan eerst het visitor center maar met een bezoek vereren. Al dit
soort NP visitor centers blinken uit in goede informatie,
achtergronden en videovoorstellingen. Als we na een klein uurtje weer
buiten staan blijkt het op te klaren. De grijze lucht heeft plaats
gemaakt voor witte wolken en blauwe lucht. Als we een trail willen
gaan lopen, blijkt dat toch niet zo'n goed idee te zijn. Als je de
fotos bekijkt van de Badlands denk je dat het rotsen zijn. Als het
droog en warm is (en dat zou het hier moeten zijn) zou het ook wel
op rots lijken, maar nu is alles nat en lijkt het meer op klei. Al
met al een glibberig gebeuren waarop je geen houvast hebt. Charly
waarschuwde ons hier gisteren alvoor want zondags waren er 7 mensen
gewond geraakt doordat ze uitgegleden waren en naar beneden waren
gevallen. We hoorden ook dat de volgende dag 1 toegangsweg helemaal
afgesloten werd voor herstelwerkzaamheden die ruim 6 weken gaan
duren. Door afschuiving ten gevolge van regen was er nu 1 rijbaan
beschikbaar maar ondanks aanvullen van zand en grond blijkt het door
de regelmatige regenval het niet onder controle te krijgen.
Het
erosieproces in de Badlands gaat zichtbaar door. Gemiddeld verdwijnt
er per jaar een inch van de heuvels. Dit gebied is ook rijk aan
fossielen. In het bezoekerscentrum was zelfs een afdeling te bekijken
waar nog elke dag fossielen worden geprepareerd. Wij rijden de enige
asfaltweg die door het park loopt af en stoppen regelmatig bij een
viewpoint. We blijven ons verbazen over het mooie en sterk wisselende
landschap: aan de ene kant van de weg zie je een prairie, aan de
ander kant een maanlandschap.
Onderweg
komen we nog wild tegen: een bighorn sheep en prairie dogs. Rond 2
uur rijden we het park uit en doen een korte stop in Wall, waar een
bekend shopping centrum zit (Wall drug). Dit heeft meer weg van
Disney maar als je koffie voor 5 $cent kan krijgen moet je dat toch
even zelf ervaren. Zoals verwacht is dat bocht niet te drinken, maar
je kon het gelukkig wel weer wegspoelen met gratis ijswater.
Nu
op weg naar de Black Hills waar we in het Custer State Park willen
overnachten. Bij de ingang van het park zien we gelijk een kudde
bisons lopen/liggen. Da's boffen. In het visitor center krijgen we
het advies om voor een kampeerplekje bij het State park office langs
te gaan , om te kijken op welke campground nog plek is ( 1 van de 9
campgrounds.) Dat was maar goed ook, want zoveel keus was er niet
meer. Onderweg naar de camping rijden we de Wildlife route. We zien diverse bizons lopen, mule deers, pronghorns en burro's (wilde ezels). Jammer dat ze soms te ver weg zijn om goed op de foto te krijgen. Helaas
gaan zich weer buien ontwikkelen en halverwege de route barst er weer
een onweersbui los. Om 19 u zijn we op de camping,
een mooie plaats midden in een dennenbos. De amerikaanse
pannenkoekenmix levert een smakelijk resultaat op. De blog van de
laatste 2 dagen wordt bijgewerkt en dan is het alweer bedtijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten